Á Seltjarnarnesi er mikið af köttum.Köttum sem eigendur hugsa illa lítið umir út um allt.

Það er mikið af köttum á höfuðborgarsvæðinu, kettir sem engin á og kettir sem "einhver" á en hugsar lítið um. Í mínu hverfi í hinum "æðislega bæ" Seltjarnarnesi, úir og grúir af köttum. Kettir sem nota hvert tækifæri til að troða sér inn til fólks.

Það er sérstaklega einn köttur sem að vaktar þær dyr sem eru opnar og skellir sér inn. Þegar ég opna glugga til að fá súrefni, kemur kötturinn inn.

Ég er með "ofnæmi" fyrir köttum og vill ekki sjá kött á mínu heimili.

Hvað á að gera  við fólk sem hugsar ekki um kettina sína ?

Má ég kalla á meindýraeyði þegar kötturinn er kominn inn til mín ?

Hvaða rétt hef ég sem íbúi mínu hverfi, þar sem ég borga mína skatta?

Það hlýtur þá að lokast á "eftirlaunafólk" í Hákólum landsins.

Alveg er það frábært að fá alla þá möguleika sem komnir eru til að ljúka námi til háskólasetu. Væri gott að kynna það nám enn fremur svo það fólk sem telur sig hafa misst af "tækifærinu", sjái möguleikana sem í boði eru og þau geta þá valið.

Þá kemur í huga minn allt það fólk sem komið er til ára sinna, hætt hinni hefðbundnu vinnu og skráð sig í Háskólann. Þarf hann að greiða "kostnaðarverð", eða ?

Það hlýtur að kosta samfélagið  fullt af peninginum ?

Eldri nemendur fari aðrar leiðir

var númer 40 í BYKO.

Ég fór í BYKO á Granda, eins og ég geri reyndar frekar oft. Mig vantaði gas. Ég fór i timburafgreiðsluna þaðan sem gasið hefur verið afgreitt. Þar var ekki nokkurn mann að sjá. Ég fór á þjónustuborðið, tók miða númer 40 og beið eftir þjónustu. Það var stutt bið. Þarna kom aðvífandi ungur afgreiðslumaður og spyr hvort hann geti aðstoðað, já takk sagði ég. Mig vantar áfyllingu á gasdúnkinn. Ég get hjálpað þér með málningu og rafmagn en gas því miður og þar með fór hann.

Hvað getur maður sagt ?

 

133.33 krónur

Það fer ekki fram hjá okkur sem vinnum "launaða" vinnu að maturinn kostar, hann kostar mikið svo ég tali nú ekki um ef maður fær gesti eða ætlar að gera sér dagamun. Ég skellti mér í slátur og útkoman var 266.66 krónur einn keppur það eru þá ekki nema 133.33 kr máltið+ rófurnar. Gæti náð 209 krónum þar.

Aðaltuskan

Ég hef prjónað mikið um ævina, reyndar notað prjónana sem róandi "meðal". Trúlega hef ég prjónað mörg þúsund tuskur. Ég lærði að prjóna borðtuskur eða bekkjaaríur eins og norðlendingar kalla þær í Árósum 1978.

Ég er sátt með mínar tuskur og margar vinkonur mínar hafa tekið upp þennan góða sið.

Mig langar að segja ykkur smá sögu af tuskunum mínum. Dóttir vinkonu minnar lenti í alvarlegu bílslysi og var á gjörgæslu. Dag einn fer ég til hennar og tek að sjálfsögðu prjónana með(þeir eru reyndar alltaf í töskunni). Hjúkrunarkonan kemur þarna aðvífandi og spyr, ert þú líka að prjóna tuskur ? Þá svarar vinkona mín, Hún er aðaltuskan.

Prjónarar deildu hart um borðtuskur